lir Meta ka po stuar një poezi të Havzi Nelës, po eti i t alentuar dhe r ebel që u pus hkatua në fillimin e viteve ’80 në Shqipëri
“Havzi Nela, simboli i fjalës së lirë dhe dinjitetit njerëzor, edhe në kohët më të errëta j eton përmes poezive të tij, që fr ymëzojnë vetëm një zgj edhje: LIRINË” – shkruante Meta në p ostimin e t
Por shumë lexuesve u ka bërë pë rshtypje, poezia e Nelës me të cilën Meta ka shoqëruar p ostimin, poezi e cila me sa duket shpreh edhe gjëndjen shpirtërore të Iilir Metës, i cili është më i do bët se kurrë në p olitikë dhe në një nga m omentet e tij më të v ështira
Kjo, jo vetëm se u shka rkua si pr esident, por edhe për f aktin se p artia e tij LSI, nga e cila ka pasur fuqinë e tij p olitike deri më tani, është drejt shu arjes.Ndërkohë që dhe m arrëdhëniet me SHBA nuk i ka të mira, për shkak të fr i kës dhe fi ksimit se do ta bëjnë “kokë turku” të r eformës në dr ejtësi. Poezia e po stuar nga Meta një ditë më parë titullohet “O Liri, O Vd ek je” dhe disa nga vargjet e saj janë:
“…Vd e k ja për liri nuk më tr emb aspak, Pse or pse t’kem fr i kë, fr ik ë se mos po vd e s?! Oh, çfarë m arrie, ndoshta f aj për mue!
T’ecësh zva rrë si kr imb, t’mos jesh kurrë serbes, Kët s’ia fali vetes, kjo m’ban me u mendue. Pse t’më dh im bset j eta, pse u dashka kursye?
Deri kur durim, deri kur me shp resë? Jo, jo, mos m’i thoni, këto fjalë nuk due. Si j eta dhe vd ek ja duhen meritue.
S’m eriton asnjenën kur mbetesh gur v ar ri. Ndaj rri e mendohem j etës me i dhanë f un d. Le të kënaqet hasmi, le të qeshë i ma rri! Liria më thërret, vd e kja nuk më tund“.
